Nata Lee creëert een kleurrijke gezinswoning in een industriële loft

Deze plek werd 100 jaar geleden gebouwd als fabriek. Later werd ze gebruikt als autowerkplaats. Toen ik dit voor het eerst zag, waren er niet eens ramen. Het was donker, vervallen en somber. Maar toen ik eenmaal de grote open ruimte zag, ging mijn fantasie met mij op de loop. Nadat ik het aanvankelijk alleen als mijn kunstatelier wilde gebruiken, besefte ik dat het ook ideaal zou zijn als gezinswoning.

Het was voor mij erg belangrijk om originele materialen te gebruiken en ook enkele bestaande elementen te behouden. Aan het plafond hangen nog enkele oude haken uit de autowerkplaats. Er is altijd een verhaal te vertellen. En het was duidelijk dat we een grote, lange eettafel wilden hebben om familie en vrienden aan te ontvangen.

Mijn idee van een interieurproject komt sterk overeen met de manier waarop ik kunst benader. Het is een groot driedimensionaal schilderij waar ik in kan stappen. Er is niet veel nodig om een plek gezellig te maken: goede warme verlichting, een paar emotionele stukken met een persoonlijke betekenis en simpelweg goede mensen die bij je thuis voor een goede sfeer zorgen. Tegenwoordig bevat mijn huis een eclectische mix van hedendaagse, klassieke en vintage stukken, waaronder Kokeshi-poppen uit Japan alsook een aantal zachte accessoires, kussens en vloerkleden die we tijdens onze reizen hebben verzameld.

Als mijn kinderen ooit ouder zijn en naar hun eigen stekje verhuizen, hoop ik dat ze zullen terugkijken en zeggen dat ze geïnspireerd zijn geraakt door de woonstijl hier. Dat het hen de ruimte gaf om creatief te zijn en hun verbeelding te gebruiken, dat ze het beschouwen als een plek waar ze zich veilig en gesteund voelden.

Volgens Nata Lee Hahn moet onze thuis een plek zijn waar we onze creativiteit kunnen uiten. Als we koekjes bakken, zijn zowel onze geest als onze handen actief bezig. Ingrediënten worden deeg, deeg wordt gevormd tot figuurtjes. Zoete geuren vullen de keuken terwijl de allerkleinsten met grote ogen in de oven kijken naar wat ze hebben gemaakt: de herinneringen van morgen.